Uitdaging 10: een duik in ijskoud water

Op de 12e dag van onze rondreis door Noorwegen komen we aan in het plaatsje Vang. De omgeving is schitterend; bergen met besneeuwde toppen, groene dalen en een schitterend meer. Jaap is bijna geobsedeerd door het water. Het is mooi weer dus hij wil niets liever dan zwemmen.

Ik ben niet zo'n zwemmer. Eigenlijk hou ik helemaal niet zo van water. Mij zie je niet zo snel zwemmen. Als we op vakantie zijn naar een warm oord en we liggen in een luxe resort aan het zwembad, nou vooruit, dan ga ik weleens het water in om even af te koelen.

Toen ik op vijfjarige leeftijd begon met zwemles vond ik er al niks aan. Mijn A-diploma dat ging nog wel maar mijn B-diploma daar heb ik eindeloos over gedaan. Wat kan ik me nog goed herinneren dat de andere kinderen mochten proef afzwemmen en dat ik in mijn eentje baantjes moest zwemmen omdat ik niet mee mocht doen. Duiken kon ik ook al niet. Ik sprong gewoon in het zwembad en dan bleef ik onder water voor de 6 meter onder water zwemmen. Pas met schoolzwemmen heb ik uiteindelijk mijn B-diploma gehaald. Dat vond ik wel voldoende en zwemmen is dus nooit een hobby van me geworden. Ik vind het te nat en te koud.

Het water in Noorwegen dat is pas koud! Dat water komt rechtstreeks uit de bergen en bestaat gewoon uit gesmolten sneeuw! Hoewel er ontzettend veel water is in Noorwegen zie je dan ook bijna nergens mensen zwemmen. Het meer in Vang ziet er wel heel erg aanlokkelijk uit. Het water is bijna rimpelloos en heel erg helder. Natuurlijk probeer ik het wel. Met dit mooie weer is een beetje pootjebaden best wel fijn. Het is alleen niet te doen. Ik kan niet langer dan 10 seconden in dat water blijven staan zo koud is het. Dit doet gewoon pijn aan mijn voeten! Jaap maakt het niks uit. Hij wil zo graag dat water in. Hij kan ook veel beter tegen kou dan ik maar zelfs hij houdt het niet heel lang vol. Echt een stuk zwemmen zit er ook voor hem niet in. Het is een snelle duik, eventjes ronddobberen en dan komt hij er weer uit. Ik heb geen idee wat de temperatuur van het water precies is maar veel kan het niet zijn. Toch neem ik me voor om het de volgende ochtend ook te gaan proberen!

De volgende ochtend sta ik in mijn bikini aan de rand van het meer. Ik wil dit niet! Het is zo koud! Dus sta ik daar maar aan de rand van het meer. Te twijfelen. "Oké", zeg ik tegen mezelf, "ben je nou bezig met uitdagingen of niet? Gewoon niet nadenken maar doen. Als ik nou heel hard er in ren, kopje onder ga en dan snel er weer uit, dan voel ik het misschien niet zo". Dus daar ga ik dan.....

Er in rennen dat valt nog mee, kopje onder dat ging ook nog goed maar toen ik weer boven kwam, wilde ik er heel snel weer uit! Zo koud! Ik probeer er zo snel mogelijk weer uit te rennen. Dat gaat lang niet zo snel als ik zou willen en ik verlies ook nog mijn slipper. Ik moet dus nog blijven staan om mijn slipper te zoeken. Gelukkig komt die snel boven drijven! Als ik eenmaal aan de kant sta warm ik best wel snel weer op. Het is zo snel gegaan dat ik eigenlijk niet eens meer weet dat ik het gedaan heb. Dus doe ik het nog een keer! Het verloopt de tweede keer precies hetzelfde als de eerste keer, inclusief het verliezen van mijn slipper.

Ik voel me goed. Het koude water heeft me flink wakker gemaakt. Ik voel me energiek en sterk. Toch goed om jezelf uit te dagen. Had ik niet het lef gehad deze morgen dan had ik me later waarschijnlijk niet zo goed gevoeld over mezelf. Dan had ik mezelf laf gevonden en een watje. Nu kan ik trots zijn op mezelf. Maar ik hou nog steeds niet van water!

snel eruit!

Mijn slipper!

Zo koud!